Het verhaal

Het fijne leventje van Saar en haar pony’s staat plotseling op z’n kop als haar vader onverwacht moet stoppen met werken. Ze moeten verhuizen naar een flatje in de stad en de paarden zullen verkocht worden. Saar moet iets verzinnen om geld te verdienen, maar wat? Ze heeft gelezen over Lottie, een meisje dat na het eten van een paardensnoepje in een pony is veranderd. Als Saar nou zelf eens in een pony verandert, kan ze optreden en geld verdienen! Haar plannetje lukt en binnen de kortste keren trekt Saar volle zalen als Lexi de wonderpony. Ze is zelfs zó populair dat een paar opdringerige mensen
haar koste wat kost willen hebben…

Mijn leeservaring

Normaal gesproken bespreek ik boeken waarin een van de personages een duidelijke handicap of beperking heeft. In Kijk, ik ben een pony! is dat niet heel duidelijk. Maar toch verdient het een plekje op mijn blog. Het laat namelijk heel goed zien wat er binnen een gezin kan gebeuren als iemand (plotseling) disabled raakt. Iets waar meer mensen bij stil zouden kunnen/moeten staan. De Disability community is namelijk de enige minderheidsgroep waar iedereen (plotseling) deel van kan worden!

Financiële stress

Saar haar vader trad op met zijn paarden. Hij haalde allemaal trucs uit, acrobatiek ter paard. Maar door een ongeluk tijdens het paardrijden kan hij dat niet meer doen. En dat is ontzettend jammer en verdrietig, maar het zorgt ook voor financiële stress. Dat was namelijk zijn inkomen, de manier waarop hij zijn hypotheek betaalde, eten voor zijn gezin kon kopen en de paarden kon onderhouden. Door zijn plotselinge werkloosheid moeten ze het huis verkopen. En ook de paarden moeten weg, dat breekt Saars hart!

Paarden houden is behoorlijk duur en ze hebben er een stuk of vijf, en ze wonen ook niet bepaald klein (zodat ze ook de ruimte voor de paarden hebben). Saars oma woont bij hun in, maar die werkt ook niet meer. En Saar zit nog op school dus die kan ook niet helpen om de financiële last te dragen. Saars vader kan wel een nieuwe baan starten, eentje die niet zo zwaar is voor zijn lichaam. Maar dat betekent niet dat alle financiële zorgen voorbij zijn.

Schulden

Veel mensen die plotseling disabled raken, krijgen schulden of kunnen schulden die ze al hadden niet afbetalen. Al helemaal als ze slecht verzekerd zijn. In Nederland zien we dat minder vaak dan in bijvoorbeeld Amerika omdat ons zorgsysteem beter in elkaar zit. Maar dat betekent niet dat het hier niet voorkomt. Ik vond het mooi hoe Kijk, ik ben een pony! hier aandacht aan schonk. Saar haar vader heeft namelijk ook schulden, en nu hij niet meer kan optreden kan hij zijn schulden niet afbetalen. Ze zouden moeten verhuizen en de paarden weg moeten doen om de schulden misschien af te kunnen betalen. Je leven staat al op zijn kop als iemand binnen je gezin disabled raak. Je maakt je zorgen, alles is ineens anders. Als je dan ook nog je (t)huis vaarwel moet zeggen kan het helemáál voelen als of de grond onder je voeten vandaan wordt getrokken. Helemaal als je nog nooit ergens anders hebt gewoond en je paarden je alles zijn.

Saar is verlegen

Saar is ontzettend verlegen en heeft het niet naar haar zin op school. Ze heeft er een hekel aan als juf haar de beurt geeft, dan moet ze praten en kijkt en luistert iedereen naar haar. En juf geeft haar juist extra vaak de beurt omdat ze hoopt dat Saar er wat meer lef van krijgt. Ook haar vader maakt zich eigenlijk wel zorgen dat ze nooit klasgenootjes mee naar huis neemt en zoveel tijd met de paarden doorbrengt. Terwijl ze een pony is en moet optreden kijkt iedereen ook naar haar. En ze wordt wat dapperder! Ik vond het leuk om haar te zien groeien in dit aspect. En de achterliggende reden van haar afstandelijkheid naar mensen toe en haar trouw naar de paarden vond ik ook mooi gedaan.

Gezinssituatie

Toen Saar een baby was, is haar moeder vertrokken. Ze is naar Amerika gegaan en nooit meer teruggekeerd. Mensen vinden het zielig dat ze geen moeder heeft, maar Saar vindt van niet. En hoe kun je nou iemand missen die je nooit hebt gekend? Heel af en toe bellen ze met elkaar maar dat is eigenlijk altijd ongemakkelijk. Je kunt dus zeggen dat Saar geen doorsnee gezinssamenstelling heeft. En dat is ergens maar goed ook. Toen haar vader namelijk heel lang in het ziekenhuis lag, kon haar oma voor haar zorgen en thuis de boel draaiende houden. Daar had ze ook de tijd voor omdat ze niet meer werkt, en de mogelijkheid omdat ze bij haar zoon en kleindochter inwoont en zelf fysiek nog fit genoeg was. Zowel Saars vader als oma waren stuntmensen die met paarden optraden. Beide zijn het stoere mensen. En toch is Saar eigenlijk heel verlegen. Al vind ik het wel heel stoer dat ze het heft in eigen handen neemt en probeert haar vastigheid en thuissituatie te redden door in een pony te veranderen. Misschien niet de slimste of meest doordachte beslissing, maar haar hart zat op de juiste plek.

Oplossing: meisje wordt pony

Saar had in de krant gelezen over een meisje dat per ongeluk in een pony was veranderd door een paardensnoepje te eten. (Dit verhaal kun je lezen in Help, ik ben een pony!) en dat leek haar wel wat. Als zij een pony zou worden zou haar vader misschien met haar kunnen optreden; want welke pony kan er nou rekenen of schrijven?! Dan zouden ze heel veel geld verdienen, hoefden ze niet verhuizen én zou haar vader niet zo ongelukkig worden. Hij heeft vroeger namelijk de opleiding tot timmerman gevolgd en zou nu aan de slag kunnen als timmerman om geld te verdienen, er is immers altijd wel vraag naar een timmerman. Maar zijn hart ligt bij de paarden, zonder paarden zou hij echt niet gelukkig zijn. En dat wil Saar niet. Dus, twee vliegen met één paardensnoepje.

Conclusie

Ik vond het hilarisch om de logica van een kind zo op papier te zien, hoe de auteur in eerste instantie op het idee is gekomen is me een raadsel, maar ik vind het heerlijk. Eet als mens een paardensnoepje en verander in een pony. Kijk, ik ben een pony!  laat goed zien wat voor impact een plotselinge disability op een gezin kan hebben en dan ook voornamelijk op het kind. De emotionele zorgen en financiële lasten. Maar bovenal was het vooral een heel grappig verhaal, al dan niet met een serieuzere ondertoon en motivatie.

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.