Recensie: Haar allerbeste fout - Mazey Eddings

Vertaald door Kirsten Groen

Content warning:

Major

validisme, geïnternaliseerd validisme, zwangerschap, ouderlijke emotionele verwaarlozing, descriptieve seks

kenmerken van ADHD waaronder slechtwerkende executieve functies en RSD (rejection sensitive dysphoria)

Moderate

alcohol, drugs, casual seks, vloeken

Het verhaal

Lizzie heeft eindeloos veel fouten gemaakt. Keukenbranden, piramidespelen, pony’s, je kunt het zo gek niet verzinnen of ze heeft het gedaan... en er nog een puinhoop van gemaakt ook. Eén fout die ze nooit heeft gemaakt is iemand dichter bij haar laten komen dan een enkele keer. Maar nadat ze de zoveelste baan is kwijtgeraakt door haar ADHD, breekt ze haar belangrijkste regel en heeft ze een two-night-stand die alles verandert.

Rake heeft relaties opgegeven. En gevoelens. En elke vorm van intimiteit trouwens. Toch is er iets met de charmante, chaotische Lizzie waardoor hij van gedachten verandert. Voor twee nachten, tenminste. Dan gaat hij terug naar huis, naar Australië, ver weg van de lastige gevoelens die Lizzie bij hem losmaakt. Maar als Lizzie hem vertelt dat ze zwanger is, zal hij alles doen om deel uit te maken van het leven van zijn kind... behalve emotioneel kwetsbaar zijn, natuurlijk. Die fout zal hij nooit meer maken.

Via een reeks ongelukjes, een totaal ‘platonisch’ gedeeld eenpersoonsbed en erotische baksels ontdekken Lizzie en Rake dat zelfs de grootste fouten de mooiste gevolgen kunnen hebben.

 

Mijn leeservaring

Mocht je de synopsis of auteursnoot niet hebben gelezen, dan kom je er als nog heel snel achter dat Lizzie ADHD heeft. Het wordt gelijk in het eerste hoofdstuk genoemd, en dan niet alleen zeggen dat ze ADHD heeft maar juist ook laten zien wat de impact is op haar leven en daar was ik heel blij mee.

 

Binnen twee maanden was ze ontslagen, nadat ze een berg waarschuwingen had verzameld. Lizzie zwierf daarna van baan naar baan, niet in staat om de verantwoordelijke volwassene-schakelaar om te zettend die iedereen leek te hebben. In plaats daarvan worstelde ze met de basis – ze worstelde met het ordenen en uitvoeren van taken in een zinvolle volgorde, ze slaagde er niet in om belangrijke dingen te onthouden die gedaan moesten worden, zelfs het bijhouden van de tijd voelde als een onmogelijke opgave – terwijl de behoefde aan stimulansen en impulsiviteit op haar huid prikten.

 

Bakken en ADHD

 

Iemand die ook je brein liefheeft

 

‘Ik hou het meeste van je hoofd. Meer dan je sproeten of je ogen of die heerlijke ronde kont van je.' [...] 'Ik denk constant aan je hoofd,' ging hij verder. Zijn ogen boorden zich in de hare. 'Het fascineert me mateloos. Ik wil elk hoekje ervan kennen, de geheime kleuren van je gedachten kennen. Ik zou alles doen voor een plattegrond ervan.’

Ze grinnikte ruw en wilde iets zelfspottends zeggen, maar hij kapte haar af alsof hij haar gedachten kon lezen. [...] 

‘Je begrijpt niet wat een voorrecht het is om je te kennen. Je begrijpt niet hoe het een persoon verandert om je te horen lachen.' [...]

'Je zult waarschijnlijk nooit helemaal begrijpen hoe geweldig het is om te weten dat er iemand als jij bestaat.’

 

En dat is iets wat Lizzie echt moest horen. Helemaal nadat haar moeder haar weer eens een rotgevoel had bezorgd. Weten dat er iemand achter je staat, iemand die je helemaal accepteert en waardeert voor wie en hoe je bent. Dat is zo krachtig en hebben we allemaal nodig! Als je RSD hebt des te meer.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.