Recensie: Missie New York - James Ponti

Vertaald door Mariella Manfré

Het verhaal

Ga mee naar de stad die nooit slaapt!

De Wereldspionnen zijn op missie gestuurd om de jonge klimaatactiviste Beatriz te bewaken, omdat ze mogelijk doelwit is van een aanslag. Het wordt een spannend avontuur in, rondom en ónder een van de grootste steden ter wereld: New York. Zal het Rio en de rest op tijd lukken om te achterhalen wie het op Beatriz gemunt heeft?

Missie New York is het vijfde deel in de superspannende detectiveserie Wereldspionnen van James Ponti, voor lezers vanaf 10 jaar.

 

Mijn leeservaring

Wauw, wat was Missie New York een heerlijk Middle Grade verhaal. Ik genoot al onwijs van de eerste vier delen van de Wereldspionnen serie, en ik vroeg me af of James Ponti de lijn stijgend zou kunnen houden. Ik kan gelukkig zeggen dat dit verhaal absoluut geen teleurstelling was. Het was spannend, verrassend en weer vol avontuur. Ook was het onwijs leuk om Rio wat beter te leren kennen. 

Rio is de jongste van de wereldspionnen en heeft vaak het gevoel dat hij niet helemaal serieus wordt genomen in de groep. Nu er een nieuw lid bij is gekomen neemt hij de taak van mentor op zich. En het was heerlijk om hem in deze rol te zien en een andere kant van hem te ontdekken.

 

Identiteit

Elk verhaal heeft voor mij een kernonderwerp, in Missie New York was dat identiteit. Rio komt uit Brazilië, maar woont nu al zo'n twee jaar in Schotland. Hij voelt zich een Carioca (inwoner van Rio de Janeiro), maar tegelijkertijd voelt hij zich ook thuis bij zijn nieuwe familie in Schotland. Technisch gezien is zijn nationaliteit Brits, want dat staat op zijn paspoort. Maar klopt dat wel? Wat is zijn echte thuis, wat is zijn identiteit? Dat is een worsteling die Rio dit verhaal doormaakt.

 

Wat maakt iemand een held?

Rio is undercover in Venetië, net als de andere wereldspionnen. Maar doordat hij uit Rio de Janeiro komt en Portugees spreekt geeft hem dat een prachtige kans om aan de praat te raken met het vermoedelijke doelwit, de persoon die zij moeten beschermen. Beatriz is een klimaatactiviste en zou spreken op belangrijke vergaderingen van de regering op internationaal niveau. Er lijkt inderdaad een aanval op haar te worden gepleegd en Rio ontdekt dit net op tijd. Hij kan haar en een aantal andere mensen redden en wordt vervolgens als held bestempeld. Maar hij voelt zich helemaal geen held. Wat houdt het eigenlijk in om een held te zijn? 

Toen hij nog door de straten van Rio de Janeiro zwierf, kreeg hij soms wat eten toegeschoven door een straatverkoper. En als hij ziek was of het heel slecht weer was mocht hij bij hem en zijn vrouw in huis slapen. Dat vindt Rio pas heldendaden. Een mooi onderwerp om over na te denken en over door te praten!

 

Geen Umbra

Het verbaasde me. Waar in de voorgaande delen steeds de misdaadorganisatie Umbra achter de aanvallen zat die de Wereldspionnen probeerden tegen te houden, was het in Missie New York niet helemaal duidelijk. Was het een losstaand iets of stiekem toch verbonden of gefinancierd door Umbra. Ik vond het een verrassende wending en ben heel benieuwd of het volgende deel hier meer duidelijkheid in schept.

 

13 maanden sinds Wereldspionnen 

Tijdens het lezen van Missie New York kwam ik er achter dat we nog maar een dik jaar verder zijn sinds het eerste boek Wereldspionnen begon. Er is ontzettend veel gebeurd en de personages zijn ook onwijs gegroeid. Kat is ook gegroeid. Ze wordt iets minder verlegen en heeft wat meer geleerd over het leggen van contact en hoe je verbinding en vriendschap kan vormen. Ze doet het op haar eigen manier, want ze hoeft niet te veranderen. Maar door de omgang met de andere wereldspionnen heeft ze wel wat handvatten gekregen. Ook leren de andere wereldspionnen steeds meer op haar te vertrouwen en worden haar talenten (zoals haar wiskundeknobbel en vermogen om overal patronen in te zien) op de juiste momenten ingezet.

Sociaal is Kat niet de handigste door haar autisme, maar ze probeert Caïro te laten weten dat ze hem accepteert. Dit doet ze door middel van Jelly Beans. Elke dag legt ze een priemgetal aan Jellybeans op Caïro zijn kamer. De volgende dag is het volgende priemgetal aan de beurt. Net zo lang tot Caïro het doorhad en het volgende priemgetal als aantal Jellybeans bij Kat op de kamer legde. Ze hadden een verstandhouding. Een stukje begrip en wederzijds respect. Caïro liet Kat het tempo en de vorm van contact bepalen en was dankbaar met de nieuwe band die ze hadden gevormd.

 

Caïro vindt langzaam zijn plekje

Als nieuwste lid van de Wereldspionnen heeft hij nog amper training gehad. Toch mag hij al wel meedoen met operaties in het veld zoals Missie New York. Rio neemt hem onder zijn hoede en de twee vormen een mooie vriendschap. Ook met Parijs kan Caïro het wel goed vinden. Hun liefde voor de voetbalclub Liverpool verbindt. Sydney en Brooklyn zijn nog wat afhoudend maar dit wordt vast steeds beter. Ik ben echt heel benieuwd hoe de relaties zich gaan ontwikkelen, ook hoe de relatie met zijn ouders zich vormt. Ik heb geen flauw idee hoe de vork nou precies in de steel zit en dat vind ik eerlijk gezegd wel leuk. 

 

Conclusie

Een boeiend en spannend verhaal over klimaat, identiteit en heldendaden. Wat maakt iemand een held? Welke elementen vormen iemands identiteit? Rio groeit enorm als mens en als spion. Hij neemt Caïro onder zijn hoede en weet zijn goocheltalenten op de juiste momenten te gebruiken. Ik was verrast dat Umbra eigenlijk niet ter sprake kwam en ben heel benieuwd hoe het verhaal en de relaties tussen de personages zich gaan ontvouwen in de toekomst. Missie New York was absoluut genieten. Na vijf delen heb ik nog steeds niet genoeg, dus ik wacht af tot het zesde deel wordt aangekondigd. Want dit smaakt naar meer!

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.