Recensie: Dit is best wel een episch liefdesverhaal - Kacen Callender

Vertaald door Annelies Jorna

Content warning:

Major

vreemdgaan/cheating

Moderate

vloeken

Minor

alcohol, overleden ouder, rouwen

Het verhaal

Nate is gek op films en wil het liefst scriptschrijver worden. Niet van films met een happy-end, want daar gelooft hij niet meer in. Zeker niet sinds het met Florence mis gegaan is. Zij is verliefd geworden op een meisje en wil niet meer dan beste vrienden zijn. Maar dan komt er opeens een nieuwe jongen op school: Oliver James Hernández. Oliver was jaren geleden Nates beste vriend, tot er iets gebeurde waar ze allebei niet over willen praten. Heeft Nate gevoelens voor Oliver? Durft hij achter zijn eigen ‘happily ever after’ aan te gaan?

 

Mijn leeservaring

Toen ik aan dit boek begon verwachtte ik een queer verhaal. Niets meer, niets minder. Little did I know dat een van de personages slechthorend is!

That's right. Oliver James Hernández (de oude vriend/vijand/crush van Nate) is slechthorend. Hij heeft als klein kind hersenvliesontsteking gehad en is daardoor het grootste deel van zijn gehoor verloren. Toen dat gebeurde waren Oliver James en Nate beste vrienden en hebben ze samen American Sign Language (ASL) geleerd. Maar door een incident en vervolgens een verhuizing zijn ze elkaar uit het oog verloren.

 

In dit is best wel een episch liefdesverhaal volgen we Nate. De lezer zit in zijn hoofd en hoort zijn gedachten. Pff en wat voor gedachten. Nate worstelt behoorlijk met zijn gevoelens. Hij heeft nog steeds gevoelens voor zijn ex (die hem bedrogen heeft..), zit in de knel met zijn seksualiteit. Valt hij nou op jongens of meiden, of allebei? En dan heb je nog de standaard puberdrama's van populair willen zijn en er bij willen horen.

Wat ik tof vond is dat de vriendengroep divers was. Zowel in seksualiteit als in roots. Maar van mij hadden de personages wel iets beter uitgewerkt kunnen worden. De vriendengroep is best close, maar dan komt Oliver James terug naar de stad. En terug naar hun school. En alles wordt ingewikkelder. Nate's oude gevoelens vlammen op. En de dynamiek in de groep veranderd.

 

'Ben je verliefd op hem?' Goeie vraag. Ik wil hem "op die manier", en ik moet voortdurend aan hem denken – maar betekent dat dat ik verliefd op hem ben? Hou ik van hem op dezelfde manier als ik van Flo hou? Misschien verschilt het van persoon tot persoon hoe je van iemand houdt. Ik schud mijn hoofd. 'Weet ik niet. Dat moet ik nog uitdokteren.'

 

De schrijfstijl is heel verhalend. Alles wordt uitvoerig beschreven en sommige dingen hadden van mij wel wat korter gemogen. Ik verloor concentratie als het te uitgekauwd werd. Maar dat is een kwestie van smaak. Kacen Callender staat bekend om zijn verhalende stijl, dus lezers weten waar ze aan beginnen.

 

Nog even terugkomend op Oliver James. Hij is slechthorend, (dus niet doof) maar gaat maar een reguliere school. Met Nate en de vriendengroep communiceert hij op een slimme manier. Omdat ze elkaar net ontmoeten en de groep nog geen gebarentaal kan, gebruiken ze hun telefoon wanneer liplezen niet voldoende is. Liplezen kan lastig zijn als je in een groep bent en iedereen snel op elkaar of zelfs door elkaar spreekt. Als hij iets niet kon volgen wees hij naar zijn telefoon en werd er getypt wat net was voorgevallen. 

Als Oliver James alleen met Nate is, werd er soms wél gebruik gemaakt van gebarentaal. Nate weet nog wat dingen van vroeger. Hij is een beetje roestig maar na een tijdje komt het op gang. Mijn complimenten voor vertaalster Annelies Jorna dat ze om hulp heeft gevraagd bij het vertalen van de ASL (American Sign Language). Met behulp van een docent gebarentaal én gebruiker gebarentaal heeft ze de dingen zo goed mogelijk kunnen omzetten naar het Nederlands. Fijn dat daar moeite voor is gedaan. Dat de representatie op die manier is behouden!

 

Conclusie

Dit is best wel een episch liefdesverhaal is een verhalend verhaal. Nate heeft ingewikkelde gevoelens en die worden besproken in dit boek. Queer en divers was het zeker, en het was duidelijk een liefdesverhaal. Maar de personages hadden van mij iets beter uitgewerkt kunnen worden. De slechthorendheid representatie was gelukkig wél goed! Al met al een vermakelijk, divers verhaal.

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.