Recensie: Love unwritten - Lauren Asher

Vertaald door Roos Griffioen

Een witte hand houdt 'love unwritten' van Lauren Asher omhoog voor een kleurrijke wazige boekenkast met lichtjes. Recensie door Annemarie van turnthepages.nl | Disabled en neurodivergent boekblogger en bookstagrammer.

Content warnings:

Major

self-harm (in het verleden, met een bijna terugval on-page), expliciete seks scènes

Moderate

ouderlijke verwaarlozing en mishandeling, huiselijk geweld/partner mishandeling (niet MCs), toxic vriendschap, retinitis pigmentosa (progressieve blindheid), vloeken

Minor

dwangmatig eten, voedselonzekerheid in de jeugd, vliegangst, vreemdgaan (niet MCs), overlijden van een ouder, seksueel grensoverschrijdend gedrag, drugsgebruik (niet MCs) , alcohol

Het verhaal

RAFAEL

Ellie Sinclair is een hopeloze romanticus die liefdesliedjes schrijft. Ik ben een workaholic die zijn leven niet op de rit krijgt. Ik heb haar aangenomen als nanny, maar ga haar vervolgens zo veel mogelijk uit de weg. Tot we elkaar tijdens de vakantie op Hawaï niet meer kunnen ontlopen. Ik had niet zien aankomen dat ik zo zou genieten van haar gezelschap. Maar na mijn scheiding heb ik besloten dat ik mijn hart koste wat het kost moet beschermen. Zelfs als dat betekent dat ik haar hart moet breken.

 

ELLIE

Rafael Lopez is veeleisend en chagrijnig, wat voor hem werken niet makkelijk maakt. Waarom had ik ook alweer een crush op hem op de middelbare school? Onze levens zouden niet verder uit elkaar kunnen liggen: hij is een miljardair, ik een onbekende songwriter. We leven langs elkaar heen, tot een vakantie alles verandert. Wil ik meer zijn voor hem dan alleen de oppas van zijn zoontje? Dat zou me weleens materiaal voor liedjes over een gebroken hart kunnen opleveren.

 

Love unwritten is het tweede deel in de prachtige Lakefront miljardairs-serie van Lauren Asher. Het eerste deel heet Love redesigned, maar alle delen zijn los van elkaar te lezen!

 

Mijn leeservaring

Eerder las ik Love redesigned, het was de eerste keer dat ik een miljardairs-romance leuk vond. Ik heb me uitstekend vermaakt dus je snapt wel dat ik ook heel benieuwd was naar Love unwritten (al wil ik het boek per ongeluk steeds love rewritten noemen...). De hoofdpersonen hebben we al kort ontmoet in het eerste boek, maar je zou de boeken in principe prima los kunnen lezen!

 

Rafael emotioneel onbereikbaar?

Een grote draad in het verhaal hoe Rafael zich weer emotioneel kan openstellen. Maar ook hoe Nico en Rafael weer dichter tot elkaar zouden kunnen komen. Een deel van de afstandelijkheid komt door Rafael zijn jeugd en trauma. Rafael heeft geen goede jeugd gehad, in ieder geval niet het begin van zijn jeugd. Zijn ouders konden niet goed voor hem zorgen, hebben hem zelfs bewust slecht behandeld en uiteindelijk hebben zijn oom en tante hem in huis genomen (de ouders van Julian, de hoofdpersoon uit Love Redesigned). Daar had hij het wél goed maar hij voelde zich zo bezwaard, wilde hen niet tot last zijn. Dus hij kropte alles op. Dat is een gewoonte die hij heeft meegenomen in volwassenheid. Hij ziet huilen als een zwakte en dat is iets waar hij aan moet en gaat werken. Doordat hij zijn emoties niet toont is er een kloof ontstaan tussen hem en Nico. Terwijl zijn zoon hem nu juist keihard nodig heeft. Hij heeft hulp nodig om zijn eigen emoties rondom zijn groeiende blindheid te ontwarren, maar het voelt niet alsof hij bij Rafael terecht kan. Hierin maken vader en zoon veel groei door (deels onder begeleiding van Ellie).

 

Groene aanhalingstekens op een witte achtergrond.

Je kan de cirkel doorbreken en hem leren dat het oké is om dingen te voelen. Dat het goed is om op anderen te rekenen als we er zelf niet meer uit komen.

 

Retinitis Pigmentosa

Nico, het zoontje van Rafael heeft Retinitis Pigmentosa, een aandoening waardoor je geleidelijk je zicht verliest. Het is niet te zeggen hoe snel het zou gaan. Om nog veel herinneringen te maken besluiten ze op vakantie te gaan. Een kans voor Nico om veel ervaringen op te doen en de schoonheid van de wereld in zich op te nemen. Ze gaan uiteindelijk naar Hawaii en daar speelt het grootste deel van het boek zich af! Al vrij vlot wordt duidelijk dat Nico's zicht de laatste tijd achteruit is gegaan maar het jochie is bang om dit aan zijn vader te vertellen. Hij wil niet dat zijn vader weer zo verdrietig wordt. Naast zijn eigen verdriet en verwerking denkt hij ook de verantwoordelijkheid van zijn vaders emoties te moeten dragen. Iets waar de volwassenen later ook achter komen en iets waar ze gezamenlijk aan werken. Daar was ik blij om, want iedereen is verantwoordelijk voor hun eigen emoties!

 

Self-harm

Ellie Sinclair is nanny en woont bij Rafael en Nico in huis. En ze gaat ook mee op vakantie op verzoek van Nico. Deels zodat ze als buffer kan dienen tussen vader en zoon. Ja, zo dramatisch is het tussen die twee. Gelukkig verandert er veel tijdens die vakantie. Ze zouden in eerste instantie naar Europa gaan maar Nico ging toch liever naar Hawaii. Ellie vond het goed, mits ze niet hoefde zwemmen. Eerder in haar leven heeft Ellie het namelijk moeilijk gehad en deed ze aan self-harm. Ze draagt de littekens hiervan op haar lichaam en wil dit niet aan iedereen laten zien. Ze schaamt zich er niet per se voor, maar heeft vaak vervelende reacties gehad. Dit wil ze voorkomen, en ze wil ook niet dat Rafael anders naar haar kijkt, of Nico er van schrikt. Ze heeft complexe gevoelens over haar littekens en wat ze vertegenwoordigen en ik vond dat dit heel netjes in het boek werd getoond en behandeld. Als laatste wil ik noemen dat ik het heel mooi vond hoe haar self-harm en littekens aan Nico werden uitgelegd later in het boek.

 

In het verhaal heeft ze (bijna) een terugval en ook dit was heel eerlijk en respectvol laten zien. Maar check dus zeker even de trigger/content warnings! Voor in het boek staat een QR-code die je kan scannen, deze leidt naar de website van de auteur waar je op de desbetreffende titel kan klikken om de gevoelige onderwerpen te zien. Ik weet niet of dit in het e-boek of luisterboek ook wordt vermeld!

 

Groene aanhalingstekens op een witte achtergrond.

'Papi zei dat mensen soms, als ze echt heel, heel verdrietig zijn, zichzelf pijn doen in plaats van anderen.' 'Hij heeft gelijk. [...] Dat was ik, maar ik doe het nu niet meer. Ik heb met iemand gepraat die me heeft geholpen beter te worden en die heeft me geleerd wat ik beter kan doen als ik verdrietig ben.'

 

Therapie, vliegangst en bindingsangst

Er wordt op meerdere momenten benoemd dat Ellie therapie heeft gehad en daar ben ik heel blij mee. Haar eigen jeugd was ook geen pretje en heeft een grote impact gehad. Een van haar overlevingsmechanismes was om haarzelf pijn te doen, te snijden. Rafael heeft ook therapie gehad en daar heeft hij bijvoorbeeld geleerd hoe het komt dat hij zo moeilijk eten kan weggooien. Ook heeft hij technieken geleerd om met zijn vliegangst om te gaan, dingen waar hij Ellie nu mee kan helpen want zij heeft een halve paniekaanval als ze moet vliegen om in Hawaii te komen. Toch heeft Rafael nog een hoop te leren, maar het was mooi om te zien hoe hij ondanks zijn bindingsangst zich langzaam openstelde en dingen met Ellie deelde!

 

Groene aanhalingstekens op een witte achtergrond.

Ik zie hém. Niet als een zwak persoon, maar iemand die sterk genoeg is om zich tegenover mij kwetsbaar op te stellen, in de wetenschap dat ik hem pijn zou kunnen doen.

 

Romance & gezin

En natuurlijk wil ik nog iets zeggen over de romance. Ik ben soms best kieskeurig als het aankomt op wat voor personages me aanspreken. Maar ik ben absoluut fan van Rafael, Ellie en hun connectie. Het voelde voor mij ontzettend levendig en kwetsbaar en er was geen sprake van grote ego's zoals je nog wel eens bij rijke mannen ziet... En laat ik nou net een hekel aan grote ego's hebben, dus dit kwam mij goed uit!

Er was niet zo zeer sprake van trauma-bonding maar ze deelden wel dingen met elkaar en dat bracht hun nader tot elkaar. Zoals dat gaat met mensen, je deelt kwetsbare dingen en door het vertrouwen groei je dichter naar elkaar toe. Ook vond ik de gesprekken over kinderwens en gezinsuitbreiding heel goed gedaan en was ik heel tevreden over de relatie tussen Ellie en Nico. Ze probeert nooit om de rol van zijn biologische moeder over te nemen, maar staat wel altijd voor hem klaar en vervult daarmee een moederrol. 

 

Conclusie

Een hartverwarmend verhaal vol emotie en complexe gevoelens. Trauma uit de jeugd wordt verder verwerkt en beide personages leren zich meer openstellen. Ook was ik heel tevreden over de blindheid representatie en dan voornamelijk de angst en complexe gevoelens die er bij komen kijken als je een progressieve ziekte hebt. Daarnaast was de setting prachtig en heb ik ook onwijs kunnen genieten van hun liefde voor muziek. Zeker weten een aanrader dus!

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.